Activiteiten

Op woensdag 26 februari 2020 (20.00 uur) geeft Cor Smit een lezing over 200 jaar Leidsche Maatschappij van Weldadigheid.

Microkredieten staan vandaag de dag volop in de belangstelling: koningin Maxima stimuleert ze wereldwijd. De ‘Leidsche Maatschappij van Weldadigheid ter Voorkoming van Verval tot Armoede’, zoals de officiële naam luidde, verstrekte ze via haar Hulpbank al vanaf 1862 aan “nijvere minvermogenden” in Leiden (en omgeving). Het is maar een van de vele activiteiten die deze organisatie in de ruim tweehonderd jaar van haar bestaan ontplooide bij de bestrijding van armoede in de Sleutelstad.

De Leidsche Maatschappij van Weldadigheid – niet te verwarren met de bijna gelijknamige organisatie – werd actief in 1817. Ze werd opgericht door betrokken, welgestelde burgers die méér wilden doen voor hun arme medeburgers dan wat in die dagen de traditionele armenzorg te bieden had. Het ging hen er niet zo zeer om de nood te lenigen, maar vooral om de Leidse armen een zetje in de rug te bieden, zodat ze weer op eigen benen konden staan, zonder daarbij acht te slaan op iemands godsdienstige achtergrond. Daarvoor ontwikkelde de Maatschappij in de loop der tijd een breed scala aan initiatieven. Ze organiseerde ondersteuning in moeilijke tijden en ze bouwde de allereerste sociale woningen in de stad; ze creëerde werkgelegenheid, stimuleerde schoolgang, zorgde voor medische hulp en ze richtte natuurlijk de eerder genoemde Hulpbank op. De lange negentiende eeuw was de periode waarin zij de meeste en meest verstrekkende activiteiten ontplooide.

Met de komst van de eerste sociale voorzieningen in de twintigste eeuw veranderde haar rol, maar zij bleef een belangrijke speler op sociaal gebied. Na de Tweede Wereldoorlog werd de Verzorgingsstaat verder opgetuigd. Men dacht daarom in de jaren zestig dat armoede in Leiden definitief verleden tijd was. Dat bleek niet het geval. Eind vorige eeuw bleek dat nog steeds veel mensen tussen wal en schip vielen. De opdracht die de Maatschappij zich had gesteld, was – en is – nog steeds actueel en van betekenis voor de vele minder draagkrachtigen die de tegenwoordig zo welvarende stad toch nog telt.

Locatie: Lokhorstkerk, Pieterskerkstraat 1, Leiden

De historicus Cor Smit publiceert en spreekt frequent over onderwerpen uit onze geschiedenis, in het bijzonder de Leidse geschiedenis, en is daarom bekend als ‘stadshistoricus’. Hij schreef in 2018 de tweehonderdjarige geschiedenis van dit Leidse initiatief, ‘Strijden tegen armoede’..

De HVOL heeft een uitgebreid aanbod aan lezingen. Voor leden van de vereniging is de toegang gratis (op vertoon van de lidmaatschapskaart), andere belangstellenden zijn van harte welkom tegen betaling van 5 euro per persoon.

  • 28 mei '24
  • 20:00
  • Het te korte heldenleven van Fiet van Gilse (1912-1945)
  •  

     

     

     

     

     

     

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Boerhaavelaan 44 ramen Colette 220820 1

    Glas-in-loodramen, Joan Collette, in het bestuursgebouw van SCOL (foto: Huib Bulthuis/SCOL)

     

    Adres

    Galgewater 1, 2311 VZ  Leiden

    Herplaatst: Mariënpoelstraat 4, 2334 CZ  Leiden

    Bouwjaar oorspronkelijk gebouw

    1929

    Architecten

    Galgewater 1: Leo en Jan van der Laan

    Oorspronkelijke bestemming

    Katholieke Vakschool voor Meisjes, Galgewater, Leiden

    Vervolgens:

    R.K. Technische School Don Bosco, Boerhaavelaan. Leiden

    Huidige locatie

    Bestuursgebouw Stichting Confessioneel Onderwijs Leiden

    Kunstobject

    3 glas-in-loodramen (1931)

    Kunstenaar

    Joan Collette (1889-1958)

    Status

    Herplaatst

     

     Beschrijving:

    In de hal van het in 2018 gesloopte VMBO Boerhaave, oorspronkelijk R.K. Technische School Don Bosco, bevonden zich glas-in-loodramen gesigneerd ‘Joan Collette’. De opstelling en verlichting was zodanig dat zij zeer slecht tot hun recht kwamen. Ze waren afkomstig van de Katholieke Huishoudschool aan het Galgewater en zijn in de jaren 1980 overgebracht naar de Boerhaavelaan toen het gebouw aan het Galgewater een andere eigenaar kreeg. De ramen dateren uit 1931. De ramen zijn ingelijst en hebben elk de afmetingen van 2 meter hoog (in het midden) en 1,20 meter breed. De zijramen stellen de wijze respectievelijk de dwaze maagden voor zoals beschreven in het evangelieverhaal in Mattheus 25 (1-13). In het middenraam zijn Christus en Maria en Martha afgebeeld.

    Joan Collette (Delft 1889 – Nijmegen 1958) vervaardigde gebrandschilderd glas, mozaïeken en muurschilderingen. Als monumentaal kunstenaar is hij gevormd in de kunstwerkplaats van P.J. Cuypers en Co. te Roermond. Van zijn hand zijn ook de gebrandschilderde ramen in de kapel van het voormalige St.-Elisabethziekenhuis aan de Hooigracht in Leiden.

    Het schoolgebouw waarvoor de ramen zijn ontworpen en vervaardigd was de Katholieke Vakschool voor Meisjes aan het Galgewater 1 in Leiden, ontworpen door architecten Leo en Jan van der Laan in 1929. De locatie waarnaar ze zijn verplaatst was de R.K. Technische School Don Bosco van de Stichting Katholiek Onderwijs in Leiden. Dat gebouw was ontworpen door het architectenbureau J.A. van der Laan, J.B. Hermans en Th. M. van der Eerden uit Leiden. De laatste jaren was het in gebruik door de afdeling VMBO van het Bonaventuracollege aan de Mariënpoelstraat. Het gebouw is in 2018 gesloopt. Op deze locatie staat sinds 2020 de nieuwbouw voor VMBO Bonaventura en VMBO De Thermiek, Beroepscollege Leystede. De ramen zijn verwijderd uit het gebouw Boerhaavelaan 44, gerestaureerd door de firma Jilleba en inpandig herplaatst in het bestuursgebouw van de Stichting Confessioneel Onderwijs Leiden (SCOL) aan de Mariënpoelstraat 4.

    Het gebouw Galgewater 1 is eigendom van DUWO en in gebruik bij Webster University. Op de plaats waar de ramen van Joan Collette zich bevonden zijn nu abstracte glas-in-loodramen.

     

    Joan Collette Boerhaavelaan 44 glas in loodraam 1 Joan Collette Boerhaavelaan 44 glas in loodraam 2 Joan Collette Boerhaavelaan 44 glas in loodraam 3

    Glas-in-loodramen, Joan Collette, op de gesloopte locatie Boerhaavelaan 44 (foto’s: Jos Hooghuis)

     

    Bronnen:

    Collette, V.M.J.A.N. “Joan Collette” in: Hoogveld, Carine (hfdred.), Glas in lood in Nederland 1817-1968, Den Haag: SDU, z.j. (1989?), p. 222

    “Glas-in-loodramen Joan Collette uit de huishoudschool Galgewater herplaatst” in: Nieuwsbrief Historische Vereniging Oud Leiden (digitaal), augustus 2022

    Remery, Michel, Wandelend Leiden ontdekken met vier architecten Van der Laan, Leiden, 2017, pp. 40-41

    “School Galgewater verhuisd” in: Leidsch Dagblad, 13 juni 1984

    “Schoolgebouw voor vakmensen” in: Leidsch Dagblad 10 november 2018

    Spoelstra, Yteke, Monumentale kunst ontdekt in Leiden, Erfgoed Leiden en Omstreken 2017, https://www.leidseregioinkaart.nl/kaarten/images/Monumentale_kunst.pdf

    11 oktober 2022

     

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Theo vander Nahmer 1

     Portretplaquette, Theo van der Nahmer (foto: Hans van Klinken)

     

     

    Adres

    Aalmarkt 22, 2311 ED Leiden

    Bouwjaar

    1933

    Architect

    Leo en Jan van der Laan

    Oorspronkelijke bestemming

    Warenhuis Vroom & Dreesmann

    Huidige gebruik

    Onbestemd

    Kunstobject

    Portretplaquette Wilhelm A.A. Kerckhoff

    Kunstenaar

    Theo van der Nahmer (1917-1987)

    Status

    Rijksmonument 515119

     

    Beschrijving

    De portretplaquette stelt de eerste directeur voor van de vestiging van Vroom & Dreesmann in Leiden, W.A.A. Kerckhoff. De bijbehorende tekst luidt: “W.A.A. Kerckhoff/ 1871-1951 / aangeboden door het personeel by / het 50 jarige bestaan / 1903-1953”. De bronzen plaat meet 71,5x42,5x3 cm. De marmeren onderplaat meet 85x57x2 cm. De plaquette is aangebracht in het trappenhuis van het voormalige V&D-gebouw aan de Aalmarkt.

    In 1953 werd op uitbundige wijze het 50-jarige jubileum van Vroom & Dreesmann in Leiden gevierd. In 1903 was het bedrijf in Leiden begonnen als magazijn “De Zon” Vroom & Dreesmann met als directeur de heer W.A.A. Kerckhoff. Het bedrijf adverteerde met manufacturen, gemaakte goederen, bedden, dekens, matrassen, tapijten, vloerzeilen en andere artikelen. Onderdeel van de feestelijkheden was de onthulling van de portretplaquette van de eerste directeur. De plaquette was een geschenk van het personeel en werd onthuld door weduwe mevr. M. Kerckhoff-Thole. De plaquette is ontworpen en vervaardigd door Theo van der Nahmer.

    Beeldhouwer en monumentaal kunstenaar Theo van der Nahmer (Stratum 1917 - Den Haag 1989) volgde zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Bosch en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. In Leiden is hij vooral bekend van zijn sculptuur Stier op brug (1967) op de Leiderdorpse brug en Zonnetje van Rijnland (1980) bij het gebouw van het Hoogheemraadschap van Rijnland aan de Archimedesweg, voorheen op de Boommarkt.

    Het pand Aalmarkt 22 is in 1933 ontworpen door een schoolvriend van de eerste directeur, architect Jan van der Laan, en diens vader Leo. Architectenbureau Van der Laan werkte voornamelijk voor katholieke opdrachtgevers. Ook Vroom & Dreesmann was een katholieke firma. Het gebouw aan de Aalmarkt valt op door lichte kleur baksteen en de horizontale lijnen van de luifel op de begane grond en de bovenste verdieping. De glas-in-loodramen zijn ontworpen door de Roermondse kunstenaar Joep Nicolas. Het interieur is geïnspireerd op Angelsaksische warenhuizen.

    Theo vander Nahmer 2

    Portretplaquette, Theo van der Nahmer (foto: Hans van Klinken)

     

    Bronnen:

    Remery, Michel, Wandelend Leiden ontdekken met vier architecten Van der Laan, Leiden, 2017, p. 50-51

    “Treffende viering van vijftig jarig bestaan van V. en D.”, in: Leidse Courant, 26 februari 1953, p. 2

    https://rkd.nl/nl/explore/artists/58785

    Wikipedia: Theo van der Nahmer

    10 mei 2022

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Wassenaarseweg 64 Lex Horn wandschildering 1 Wassenaarseweg 64 Lex Horn wandschildering 2
    Twee wandschilderingen, Lex Horn (foto’s: Stichting Lex Horn)

     

     

    Adres

    Wassenaarseweg 64, Leiden

    Bouwjaar

    1957-1960

    Architect

    Frants Edward Röntgen

    Oorspronkelijke bestemming

    Clusius Laboratorium voor biochemie

    Huidige gebruik

    Afgebroken

    Kunstobject

    Twee wandschilderingen in trappenhuis

    Kunstenaar

    Lex Horn (1916-1968)

    Status

    vernietigd

     

    Beschrijving

    De twee wandschilderingen zijn een onderdeel van de drie opdrachten die Lex Horn in 1959 ontving voor monumentale kunstwerken in het nieuwe Laboratorium voor biochemie van de Rijksuniversiteit Leiden. Zij werden gefinancierd uit de Rijkspercentageregeling voor monumentale kunst. De wandschilderingen bevonden zich in een trappenhuis en zijn bij de sloop van het gebouw in 2015 verloren gegaan. Er resten slechts zwart/wit foto’s in het archief van de Stichting Lex Horn. Niet bekend is in welke kleuren de schilderingen waren uitgevoerd. Behouden zijn de twee betonnen gevelreliëfs, die zijn herplaatst bij de nieuwbouw ter plaatse en het sgrafitto dat is uitgezaagd en wordt bewaard voor herplaatsing elders.

    Lex Horn (Nijmegen 1916 – Vannes 1968) studeerde in de tweede helft van de jaren 1930 aan de Amsterdamse Rijksakademie voor Beeldende Kunst, waar hij uitgroeide tot een van de beste leerlingen van professor Heinrich Campendonk, hoogleraar Monumentale en Versierende Schilderkunst. Studievrienden waren Jan Peeters, Wim ten Broek en Hans Norden. Lex Horn ontwikkelde zich als een expressionistisch kunstenaar met voorliefde voor monumentale kunst.
    Lex Horn is vooral bekend is geworden om zijn introductie en gebruik van sgraffito- en glas-appliquétechnieken in monumentale kunst tijdens de wederopbouw. Hij zag als kunstenaar een taak weggelegd voor monumentale kunst en heeft zich ingezet voor de wederopbouw door te pleiten voor kunstbijdragen aan de nieuwe architectuur. Horn behoorde tot de meest succesvolle kunstenaars in Nederland. In 1948 vertegenwoordigde hij Nederland op de Venetiaanse Biënnale en in 1949 was zijn werk prominent aanwezig op de Benelux-tentoonstelling in Den Haag.

     

    Bronnen:

    Ban, Hans van den, In opdracht: zestig jaar percentageregeling beeldende kunst bij rijksgebouwen, Amsterdam: SUN, 2011

    “Dinsdag opening nieuw Leids laboratorium”, in: Nieuwe Leidsche Courant, 6 april 1960

    Pollmann, Tessel en Michiel Kruidenier, Wederopbouw in Leiden. Architectuur en stedenbouw 1940-1965. Leidse Historische Reeks 21. Leiden 2009, p. 128

    Spoelstra, drs. Yteke, Biochemisch Laboratorium Clusius, Universiteit Leiden, Wassenaarseweg 64 Leiden. Een kunst- en cultuurhistorische waardestelling. Maart 2015

    Archief Stichting Lex Horn http://www.stichtinglexhorn.nl/

    9 juni 2020

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Sumatrastraat 120 de Wit 1 Sumatrastraat 120 de Wit 2

    Plastiek van staal , Frans de Wit (foto’s Chris Paul Stapels)

     

     

    Adres

    Sumatrastraat 120, 2315 BD  Leiden

    Bouwjaar

    1974

    Architecten

    M.P. Schutte

    Oorspronkelijke bestemming

    Huishoud- en Nijverheidschool voor meisjes

    Huidige gebruik

    Vrije school Mare College

    Kunstobjecten

    Relief in staal

    Kunstenaar

    Frans de Wit (1942-2004)

    Status

    In opslag Gemeente Leiden

     

     Beschrijving:

    Het  abstracte reliëf (ca. 2,60 m x ca. 2,25 m), dat boven de ingang van de school hing, is uitgevoerd in staal. De kunstenaar heeft hier gekozen voor een willekeurige vorm die contrasteerde met de strakke lijnvoering van de architectuur.

    Het was aangebracht boven de ingang van de school. In 2002 is het schoolgebouw grondig verbouwd en is het reliëf uitgenomen. Het is door de Gemeente Leiden opgeslagen. De echtgenote van de kunstenaar werd hiervan op de hoogte gebracht.

    Frans (Franciscus Theodorus Alexandros) de Wit (Leiden 1942 – Leiden 2004) was opgeleid aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag (1960-1965) en maakte deel uit van de zogenaamde Haagse School. Kunsthistoricus Jetteke Bolten Rempt gaf van hem in een lezing de volgende karakteristiek:  “Frans de Wit was een van de beste Nederlandse beeldhouwers van zijn generatie, tezamen met Carel Visser, David van de Kop, Cornelius Rogge en Lon Pennock. Hij bouwde aan een indrukwekkend oeuvre, waarin opdrachten voor beelden in de openbare ruimte een grote plaats innamen. Voor Frans de Wit was de plek het uitgangspunt voor dergelijke beelden. De maatvoering zorgde ervoor dat de kunstwerken in evenwicht zijn met mens, natuur en omgeving. De Wit koos uiteenlopende materialen. Kenmerkend voor hem was dat hij die materialen met eigen handen – en met zelf ontworpen werktuigen – bewerkte. Dit bewerken bepaalde voor een belangrijk deel het beeld, het groeide tijdens het ontstaansproces. Dergelijke projecten namen soms jaren in beslag.”.   

    Belangrijke werken van Frans de Wit zijn o.a. Klimwand met schijf in Spaarnwoude (1986-1992), Vierkant Eiland in de Plas in Rotterdam ( 1992-1996)en 5 Beelden op 1 Kromme in Leiden (1999-2002).

    Frans de Wit won de Jacob Hartogprijs(1970), een Stipendium Ministerie van CRM ( 19740 en de Betonprijs voor zijn kunstwerk in Spaarnwoude (1993).

    Sumatrastraat 120 de Wit 3

     Aanzicht school in 1974 (foto: Chris Paul Stapels)

     

     Bronnen:

     Kunst en fietswerk, Gemeente Leiden directie culturele zaken, 1989

     www.SculptureinternationalRotterdam.nl/Frans de Wit                                                                          

     RKD- Nederlands Instituut voor de Kunstgeschiedenis

     Stichting Frans de Wit

      

    1 augustus 2018

     

    Inventarisatie Monumentale kunst wederopbouwperiode

     

    Boerhaavelaan 44 mozaïektableaus 1

    Mozaïektableaus, onbekende kunstenaar (foto: Jos Hooghuis)

     

    Adres

    Boerhaavelaan 44, 2334 ER Leiden

    Gebouw

    Bonaventura College

    Bouwjaar

    1954

    Architect

    J.A. van der Laan en J.B. Hermans

    Oorspronkelijke bestemming

    R.K. Technische School Don Bosco

    Huidige gebruik

    Bonaventura College voor VMBO

    Kunstobject

    14 mozaïektableaus in de gang

    Kunstenaar

    Onbekend

    Status

    Vernietigd

     

    Beschrijving:

    In de gang beneden evenwijdig aan de Boerhaavelaan bevonden zich op enkele plaatsen muziektableaus. De tableaus waren zeer verschillend van afmetingen en vorm en verspreid over de gangmuur aangebracht. De kunstenaar is niet bekend. Mogelijk ging het om werk van leerlingen. De school is in 2018 gesloopt en de mozaïektableaus konden niet worden behouden.

    Het schoolgebouw is gebouwd als technische school voor de Stichting Katholiek Onderwijs in Leiden. Het is ontworpen door het architectenbureau J.A. van der Laan, J.B. Hermans en Th. M. van der Eerden uit Leiden. De laatste jaren was het in gebruik door de afdeling VMBO van het Bonaventuracollege aan de Mariënpoelstraat. Volgens het Monumentenregister van de gemeente Leiden heeft het College van B&W in 2014 het advies om het gebouw aan te wijzen als gemeentelijk monument afgewezen. Het zal in het maart 2018 worden gesloopt. Op deze locatie komt nieuwbouw voor VMBO Bonaventura en VMBO De Thermiek, Beroepscollege Leystede.

     

    Boerhaavelaan 44 mozaïektableaus 2 Boerhaavelaan 44 mozaïektableaus 3b

     

    Bronnen:

    Pollmann, Tessel en Michiel Kruidenier, Wederopbouw in Leiden. Architectuur en Stedenbouw 1940-1965. Leidse Historisch Reeks. Leiden 2009, p. 104

    Spoelstra, Yteke, De School: “Een sieraad der gemeente”. De geschiedenis van de scholenbouw in Leiden. Deel 2: 1945-1965, Unit Monumenten & Archeologie gemeente Leiden, Leiden 2009-2010, p. 17

    “Vmbo Boerhaave naar Zuidwest” in: Leidsch Dagblad 15 november 2017

    “Schoolgebouw voor vakmensen” in: Leidsch Dagblad 10 november 2018

    Spoelstra, Yteke, Monumentale kunst ontdekt in Leiden, Erfgoed Leiden en Omstreken 2017, https://www.leidseregioinkaart.nl/kaarten/images/Monumentale_kunst.pdf

    13 november 2018

     

     

     

     

     

     

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 1
    Glas-in-loodraam ‘Mozes bij het brandende braambos’, Carel Bruens (foto: Yteke Spoelstra)

     

    Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 2

    Glas-in-loodraam ‘Het nieuwe Jerusalem’, Carel Bruens (foto: Yteke Spoelstra)

     

     

    Adres

    Aerent Bruunstraat 1, 2321 ED Leiden

    Bouwjaar

    1961

    Architect

    Architectenbureau Nielsen, Spruit, Van der Kuilen

    Oorspronkelijke bestemming

    Gereformeerde “Bevrijdingskerk”

    Huidig gebruik

    Christelijk Gereformeerde “Opstandingskerk”

    Kunstobject

    2 Glas-in-loodramen (1996)

    Kunstenaar

    Carel Bruens (1925)

    Status

    Gemeentelijk monument 1800

     

    Beschrijving:

    Naast het grote glas-in-loodraam van Berend Hendriks dat bij de bouw van de kerk is aangebracht, voorstellende ‘De bevrijding van Sadrach, Mesach en Abednego uit de vuuroven van de Babylonische koning Nebukadnezar’ heeft de Gereformeerde gemeente in de Bevrijdingskerk in 1996 nóg twee glas-in-loodramen laten aanbrengen. Die bevinden zich achter de kansel in dezelfde muur als het raam van Berend Hendriks. De afmetingen zijn 56,5 x 228 cm. Ze zijn ontworpen door Carel Bruens en uitgevoerd door de Leidse glazenier Jilleba. Ze stellen ‘Mozes bij de brandende braambos’ voor en ‘Het land van melk en honing’ (ofwel het ‘Nieuwe Jerusalem’). De ramen zijn tegen het bestaande heldere glas geplaatst. In het raam zijn verschillende soorten glas verwerkt.

    Carel Bruens (Ravenstein 1925) is opgeleid aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij is monumentaal kunstenaar, schilder, beeldhouwer en illustrator. In veel van zijn werken zijn religieuze motieven en bijbelverhalen verwerkt. Hoewel van huis uit katholiek heeft hij ook ramen ontworpen voor protestantse kerken zoals de Opstandingskerk in Leiden en de Gerformeerde Open Hof-kerk in Katwijk aan den Rijn waarvoor hij een serie van 33 ramen ontwierp. In de jaren 1970 was Bruens tekenleraar op het voormalige Aloysius College in Den Haag.

    De Opstandingskerk is in 1961 gebouwd als de Gereformeerde Bevrijdingskerk met wijkcentrum. Het is en eenvoudig bakstenen kerk met een plat dak en een L-vormige plattegrond. De glas-in-loodramen bevinden zich in de noordmuur van de kerk.

    In februari 2020 heeft de gemeente aan het kerkgebouw met pastorie de monumentstatus verleend.

    Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 3
    Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 4

    Ontwerpschetsen glas-in-loodramen Carel Bruens (archief Jilleba, foto: Erfgoed Leiden en omstreken)

     

     Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 7

    Interieur Opstandingskerk met ramen van Berend Hendriks en Carel Bruens (foto: archief Jilleba, Erfgoed Leiden en omstreken)

     

    Berend Hendriks Opstandingskerk interieur Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 6
    Opstandingskerk: interieur en exterieur (foto's Peter Lamboo)

     

    Aerent Bruunstraat 2 Carel Bruens 8

    George Jilleba en Carel Bruens (foto: Dick Hogewoning, Leidsch Dagblad, 11 juni 1994)

     

    Bronnen:

    Archief Jilleba, Erfgoed Leiden en omstreken

    Spoelstra, Yteke, Monumentale kunst ontdekt in Leiden, Erfgoed Leiden en Omstreken 2017, https://www.leidseregioinkaart.nl/kaarten/images/Monumentale_kunst.pdf

    “Kerkzaal maakt naar buiten afwerende indruk” in: Nieuwe Leidsche Courant, 20 december 1960, p. 3

    “Scheppingsverhaal in glas-in-lood” in: Leidsch Dagblad, 11 juni 1994, p. 12

    20 februari 2020

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

     

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 1

    Glas-in-loodramen, waarschijnlijk Piet van der Sterre (foto: Paulina Buring)

     

     

    Adres

    Sumatrastraat 197, 2315 BD  Leiden 

    Bouwjaar

    1961 

    Architect

    P. van der Sterre 

    Oorspronkelijke bestemming

    Plaats van Samenkomst Apostolisch Genootschap 

    Huidige gebruik

    R.K. Kapel O.L.V. van de H. Rozenkrans van de Broederschap St. Pius X 

    Kunstobject

    Glas-in-loodramen 

    Kunstenaar

    Waarschijnlijk Piet van der Sterre (1915-1978), uitvoering Jilleba 

    Status

    Niet bedreigd 

     

    Beschrijving

    Het kunstwerk en gebouw kunnen opgevat worden als een synthese van kunst en architectuur. De glas-in-loodramen zijn gevat in betonnen kozijnen en hebben oorspronkelijk een bepaalde volgorde gehad.

    Volgens de heer Andries van Milaan van het  Apostolisch Genootschap had het eerste raam geen kleur,het volgende een beetje oranje en zo kreeg elk raam meer kleur tot het ontstaan van kleurrijk mozaïek, hetgeen de groei van het Genootschap illustreerde. Na de renovatie van de ramen is deze volgorde verloren gegaan. Slechts een raam met herkenbaar een brandende fakkel is bovenin centraal geplaatst.

    In 1999-2001 is het gebouw uitgebreid en gerenoveerd onder leiding van architect C.M. Eijkelenboom van architectenbureau Terrena te Rotterdam. Bij de uitbreiding is aan de zijkant en achterkant van kerk aangebouwd.

    De 40 gefigureerde glas in loodramen in de grote zaal op de eerste verdieping zijn door Atelier/Glashandel Jilleba gedemonteerd, geheel opnieuw in het lood gezet en gemonteerd tussen Isolatieglas waarbij de buitenruit van 8 mm gehard glas is. Na herplaatsing van de ramen is de oorspronkelijke volgorde verloren gegaan.

    Het grote raam aan de rechterzijde van het gebouw is met de uitbreiding/renovatie weggehaald in verband met de aanbouw van extra zalen.

    De ramen op de begane grond in de voorgevel maken zijn onderdeel van het kunstwerk.

    Sinds 2011 is het gebouw eigendom van de R.K. Broederschap St. Pius X.

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 2 Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 3
    Ontwerp (Leidsch Dagblad, 6 april 1960) Situatie 2019 (foto: Paulina Buring)

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 4

    Ramen glas-in-lood in dambordverband (foto: Peter Lamboo)

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 5
    Glas-in-lood van binnen naar buiten gezien (foto: Apostolisch Genootschap)

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 6 Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 7
    Achtergevel (foto: Paulina Buring) Verwijderd raam (foto: Apostolisch Genootschap)

     

    Sumatrastraat 197 Ramen vdSterre 8

    Ramen op de begane grond voorgevel (foto: Paulina Buring)

     Bronnen 

    “Apostolisch Genootschap Leiden betrekt zondag nieuw gebouw” in: Nieuwe Leidsche Courant, 29 juni 1961, p. 3

     “Apostolisch Genootschap heropent vernieuwd gebouw” in: Leids Nieuwsblad, 17 april 2001

     “Facelift voor gebouw Apostolisch Genootschap” in: Leidsch Dagblad, 18 april 2001

     “Gebouw Apostolisch Genootschap in de Sumatratraat” in: Leidsch Dagblad, 29 juni 1961, p. 3.

     Mededelingen van de heer Andries van Milaan van het Apostolisch Genootschap, 2015

     Pollmann, Tessel en Michiel Kruidenier Wederopbouw in Leiden. Architectuur en Stedenbouw 1940-1965. Leidse Historisch Reeks. Leiden 2009, p. 94

    www.reliwiki.nl

      

    15 augustus 2019

     

    Inventarisatie Wederopbouwkunst

    Noachstraat 2 Tegelmozaiek Struycken 1

    Tegelmozaïek, Peter Struycken (foto: Archief Peter Struycken, RKD)

     

    Adres

    Noachstraat 2, 2324 LT Leiden

    Bouwjaar

    1981-1982

    Architect(en)

    Architectenbureau Van Oerle –Schrama (projectarchitect P. van Oerle)

    Oorspronkelijke bestemming

    Rembrandt Scholengemeenschap

    Huidige gebruik

    Leonardo College

    Kunstobject(en)

    Tegelmozaïek

    Kunstenaar

    Peter Struycken (1939 - )

    Status

    Bedreigd

     

    Beschrijving:

    Het tegelmozaïek is door Peter Struycken ontworpen voor de hal van het schoolgebouw. Het is een voorstelling van vloer tot plafond die alle wanden en kolommen in de ruimte bedekt. De kunstenaar heeft het patroon ontworpen met behulp van een computerprogramma. Struycken heeft ook kleuradviezen gegeven voor interieur en exterieur.

    Peter Struycken studeerde van 1957 tot 1962 aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. In 1964 werd hij docent aan de kunstacademie in Arnhem en was daar de medeoprichter van de afdeling Monumentaal Nieuwe Stijl, die studenten stimuleerde om kunst te verwerken in architectuur en stedenbouw. Peter Struycken maakt non-figuratief werk met verschillende kunstmedia, onder meer schilderijen, tekeningen, geweven werk, ruimtelijke vormen, film, video, digitale media en vormgeving van binnen- en buitenruimtes. Eén van zijn bekendste werken is de postzegel met de afbeelding van koningin Beatrix uit 1980. In 1969 begon Peter Struycken te ontwerpen met behulp van, door hem ontworpen, computerprogramma’s.

     

    Noachstraat 2 Tegelmozaiek Struycken 2

    Bericht eerste paal (Leidsch Dagblad , 2 juli 1981)

     

    Noachstraat 2 Tegelmozaiek Struycken 3

    Situatie hal 2018 (foto: Peter Lamboo)

     

    Noachstraat 2 Tegelmozaiek Struycken 4

    Ontwerptekening (Archief Peter Struycken, RKD, foto: Peter Lamboo)

     

    Noachstraat 2 Tegelmozaiek Struycken 5

    Ontwerptekening detail (Archief Peter Struycken, RKD, foto: Peter Lamboo)

     

    Bronnen:

    Archief Peter Struycken, RKD, Den Haag

    “Begin nieuwbouw Rembrandtschool”, in: Leidsch Dagblad, 2 juli 1981

    Blotkamp, Carel, et al., red. en samenst. P. Struycken, Groninger Museum, Groningen, 2007

     

    15 augustus 2019