Op 13-11-1646 verkoopt de pottenbakker Andries Marcusz. Favenne aan Pieter Henricxz. Velleman (ook geschreven als Relleman) een perceel met daarop een pottebackerye, lootse, koelhuys ende twee huyskens, staande ende gelegen bij den anderen in seeckere poorte, uytcomende aan de westsijde van de Uyterstegratt omtrent de Groenesteech. Uit de rest van deze nogal uitvoerige waarbrief blijkt dat de gange zich tussen twee huizen van Andries aan de gracht bevindt die bovendien overtimmert (dus overbouwd) blijkt te zijn.

Kennelijk was de pottenbakkerij een goede locatie voor het maken van aardewerk, want in 1655 is de volgende koper Cornelis Jansz. Altena (zelf woont hij in Alkmaar) eveneens pottenbakker te zijn.

Bij de verkoop in 1719 wordt de Pottenbakkerspoort als zodanig genoemd wanneer Jan Galerus eigenaar wordt van een huys ende erve, staande ende gelegen op de Uytterstegraft in de Pottebackerspoort, genaamt de Melkkan (de melkkan – een bekend aardewerkproduct – was dus een huisnaam).

Een andere 18e-eeuwse koper was Frederik Mostert. Als heer van de gebuurte Oost Tuil (aan de oostzijde van de Middelstegracht) stond hij in die functie van 1720-1775 aan het roer en is hij de geschiedenis ingegaan als de langstzittende buurtheer van Leiden.

Het poortje moet al voor 1850 verdwenen zijn, want de 19e-eeuwse bronnen maken geen melding van haar bestaan. Op de stadsplattegrond van 1826 is nog te zien dat de poort vanaf de Uiterstegracht uitkomt op een open ruimte die via een andere doorgang uitkomt tussen Middelstegracht 604 en 604a (na 1871 nummer 55).