Marijke Tolsma gaat in gesprek met Gijs Donker en met Menno Voskuil, en zal zo de ‘Leidse kanten’ van de kunst van Aad Donker belichten . Welke rol speelde zijn geboortestad in zijn werk? En welke de collecties van de Leidse musea? Waar precies in Leiden heeft hij gewoond en gewerkt? Zijn er wellicht (Leidse) stadsgezichten van hem bewaard ? En, meer in den brede: wie waren er zoal betrokken bij After Nature? Klik hier voor de video.

Historische Vereniging Oud Leiden (HVOL) en Sleutelstad TV presenteren op dinsdagavond 8 maart het eerste Leids Erfgoed Debat. Dit debat vindt plaats in de vorm van een talkshow met 12 politieke partijen.  

Kandidaten voor de gemeenteraad gaan in vier rondes met elkaar in gesprek over erfgoed, monumenten, duurzaamheid en de toekomst van Leiden vanuit historisch perspectief. 

Oud Leiden-voorzitter Steven Engelsman verzorgt het welkom: "Met deze nieuwe activiteit, willen we de politiek in onze prachtige monumentenstad nog meer doordringen van het belang van erfgoed. Van de prachtige verhalen, maar ook van de soms kwetsbare bouwwerken. Alleen als we vroegtijdig daarover met de politiek in gesprek gaan, kunnen we die verhalen en de gebouwen richting laten geven aan de toekomst van onze stad." 

Alle onderwerpen zullen kort ingeleid worden door een Leidse spreker. Ook presenteert Oud Leiden het Leids Manifest en een korte analyse van de verkiezingsprogramma’s inzake de Leidse geschiedenis. Publiek is van harte welkom! 

Het gesprek staat onder leiding van Marjolein Hettinga (Erfgoedcafé) en Jan-Jaap de Haan (HVOL). De talkshow begint om 19.30 uur in PLNT Leiden aan de Langegracht 70. Inloop is vanaf 19 uur. 

UPDATE: Je kunt het hele debat hier terugkijken via de opname van onze mediapartner Sleutelstad.

Tijdens het debat hebben de verschillende partijen hun standpunten kenbaar gemaakt. Die zijn terug te lezen via  pdf verkiezingsprogramma's.pdf (67 KB)

Het manifest van de Historische Vereniging Oud Leiden kun je hier teruglezen.

Terwijl de gesprekken over behoud van het kantoorpand nog liepen, kwam onverwacht de melding dat dinsdag de sloop van de voormalige carrosseriefabriek aan de Lammenschans 138 al was begonnen.  "Zo ga je niet met elkaar om", is de reactie van vice-voorzitter Jan-Jaap de Haan van de Historische Vereniging Oud Leiden. Nog maar een paar maanden geleden deden de historische vereniging en de erfgoedorganisatie Cuijpergenootschap gezamenlijk een oproep om dit bijzondere industriële pand te behouden en in te passen in de nieuwbouw. "Wij waren nog in gesprek met de gemeente en de ontwikkelaar. Een eerder gesprek op 15 februari werd verplaatst naar 10 maart, en nu blijkt de ontwikkelaar onverwacht al begonnen te zijn met sloop. Van enige melding hierover waren wij niet op de hoogte. Een hele slechte zaak."

Het pand werd in 1954 in gebruik genomen door de firma Deckers uit Zoeterwoude, die er aluminium carrosserie-opbouwen produceerde. Jongste zoon Ted Deckers schreef aan Oud Leiden: "Het pand straalt 'de nieuwe zakelijkheid' uit. Markant is dat het op palen staat en dat komt omdat de vrachtwagens er vroeger onderdoor reden om in of uit de fabriekshal te komen. De entree was links van het pand en kenmerkte zich door een open hal, waarin zich de receptie bevond, en een grote trap naar boven. Boven waren alle kantoren gevestigd, van tekenkamer tot administratie en van vergaderkamer tot directiekamer. Vanuit de hal was ook een doorgang naar de fabriekshal. Veel glas bij de entree en rondom het gehele gebouw zijn kenmerkend."  

 

De combinatie van het bijzonder ontwerp en de industriële geschiedenis maken dat dit pand als het meest monumentale pand uit de gehele Lammenschans driehoek beschouwd mag worden. De Haan vervolgt: "Eigenlijk is hier al veel eerder van alles fout gegaan. Al langer pleit Oud Leiden ervoor dat er bij planvorming vroegtijdig een cultuurhistorische analyse van een gebied gemaakt wordt. Niet alleen van de monumenten, maar juist ook van de niet-beschermde panden. Dat is jammer genoeg niet gebeurd. Met name bijzondere architectuur uit de wederopbouw-periode is kwetsbaar. Dat is helaas vandaag opnieuw gebleken."

 

De HVOL gaat in gesprek met de gemeente om dit soort ongelukken voortaan te voorkomen. De vereniging wil eerder betrokken worden bij planvorming om de cultuurhistorische waarden bij ontwikkelingen in te kunnen brengen. 

Historische Vereniging Oud Leiden-voorzitter Steven Engelsman overhandigde 4 februari aan burgemeester Henri Lenferink het eerste exemplaar van een boekje met vierentwintig levensverhalen van oudere Leidenaren. Het boekje De Stem van Leiden – Vierentwintig levensverhalen bevat een selectie van de ruim honderd interviews afgenomen door vrijwilligers van De Stem van Leiden, een werkgroep van de HVOL, die de gesproken geschiedenis vastlegt. Dat gebeurt omdat veel Leidenaren een levensverhaal hebben dat eigenlijk niet verloren mag gaan. Op deze manier weten we hoe het dagelijkse leven van de gewone Leidenaar er vroeger uitzag en wordt dit bewaard voor volgende generaties.


“Ik ben hier heel blij mee”, zegt burgemeester Lenferink. “Ik heb in het verleden ook zelf oral history-projecten opgestart en begeleid. Het is zo belangrijk dat de verhalen uit het dagelijks leven worden vastgelegd. En, ik heb nu een passend geschenk bij huwelijksjubilea en als ik honderdjarigen bezoek.”

Onze kennis over het verleden is meestal gebaseerd op schriftelijke bronnen. Maar daardoor weten we juist een heleboel niet, zoals de dagelijkse en bijzondere dingen uit het leven van mensen en hoe zij aankijken tegen wat zij mee hebben gemaakt. Over hoe zij zijn opgegroeid, naar school zijn gegaan. Hoe zij (eventueel) hun partner hebben ontmoet en zelf hun kinderen hebben opgevoed. Ook gaat het over hun ervaringen met werk of werkeloosheid en over het leven in de buurt. Maar ook de omgang met familie, vrienden, collega’s en over hun vrijetijdsbesteding kan aan bod komen. Of hoe zij de veranderingen in de stad en de wereld hebben beleefd, en ga zo maar door.

ZOVEEL MOGELIJK LEVENSVERHALEN
De Stem van Leiden wil zoveel mogelijk levensverhalen van Leidenaars vastleggen en de vrijwilligers van De Stem hebben al meer dan honderd Leidenaars van 75 jaar en ouder geïnterviewd. Deze verhalen zijn te beluisteren en te lezen op de website van Erfgoed Leiden en Omstreken. Wetenschappers en andere belangstellenden kunnen ze daar raadplegen. Van de interviews worden ook korte verhalen gemaakt, die eveneens, met eventuele foto’s, op de website worden gepubliceerd. 

Vierentwintig verhalen zijn nu gebundeld in een boekje De Stem van Leiden – Vierentwintig levensverhalen. De selectie, en deels redactionele bewerking, van deze verhalen is uitgevoerd door een redactiecommissie, bestaande uit vrijwilligers van De Stem van Leiden: Cees Meijer, Irene de Nooy, Maaike ven Soest en Mieke Okker. Piet de Baar heeft de verhalen gecheckt op historische feiten.

DE STEM VAN LEIDEN
De Stem van Leiden is een werkgroep van de Historische Vereniging Oud Leiden en werkt samen met Erfgoed Leiden en Omstreken en de opleiding Geschiedenis van de Universiteit Leiden. Wil je meer weten over dit project? Neem dan contact op met Maaike van Soest of Cees Meijer van de Stem van Leiden Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Foto: Emile van Aelst

Oproep tot nieuw onderzoek naar herbestemming van het Stadsbouwhuis

Geachte Leidenaars,
Geachte leden van het gemeentebestuur,

Graag nodigen wij u uit om met ons een nieuwe bestemming te vinden voor het Stadsbouwhuis. Dit pand staat op de nominatie om gesloopt te worden, maar is monumentwaardig en verdient daarom een tweede leven. Deze oproep doen wij door een open brief, waarin wij beknopt aangeven welke kansen wij zien, en waarom.



Waarom nu?
Wij zien kansen om opnieuw naar het Stadsbouwhuis te kijken, omdat de directe noodzaak voor snelle beslissing is vervallen. De locatie was immers in beeld voor herhuisvesting van de bewoners van de Doelengracht. Door de sloop van die woningen is een streep gehaald. Daarmee constateren wij bovendien dat de uitgangspunten wezenlijk gewijzigd zijn: herhuisvesting is geen doel meer. Daarom kan en moet met een nieuwe blik naar het pand gekeken worden.
De gemeente heeft voor de korte termijn voor tijdelijke huisvesting, beheerd door Villex, gekozen. Hierbij is sprake van bewoning door jongeren en studenten, alsmede een groep statushouders. Dit geeft ons tijd. Ondertussen zijn op 4 januari jl. de formele termijnen verlopen waarbinnen de bezwaren tegen het afwijzen van de monumentenstatus behandeld zouden moeten zijn. Formeel zou de gemeente nu in gebreke gesteld zou kunnen worden, maar de Historische Vereniging Oud Leiden geeft, met behoud van rechten, de voorkeur aan samenwerking om tot een gezamenlijk alternatief te komen.

Eerder werden al alternatieven gepresenteerd, waaronder door de architecten-combinatie Van Veen & Hauben (okt 2019). Deze en andere ideeën verdienen, nu de omstandigheden en uitgangspunten gewijzigd zijn, een nieuwe bestudering.

Waarom kijken naar behoud?
Wij realiseren ons, dat jonge bouwkunst – zoals dit pand uit de jaren ’70 - niet eenvoudig door iedereen op waarde geschat kan worden. Het Stadsbouwhuis is echter wel degelijk bijzonder en uniek.  Het pand heeft een bijzondere geschiedenis binnen de stad, zowel vanwege de bestuurlijke geschiedenis, maar ook stedenbouwkundig. Architectonisch is het van belang als voorbeeld van het structuralisme, een architectonische stroming die door namen als Hertzberger naam en faam verwierf in binnen- en buitenland.
Structuralisme is een stroming die zich kenmerkt door gebouwen met een geometrische structuur samengesteld uit vaak kleine eenheden die gerelateerd zijn aan de menselijke maat. Er zijn helaas maar weinig gave voorbeelden van structuralisme uit jaren ’70 over in ons land. Het pand is dus een icoon van zijn tijd. Mede daarom staat het hoog op recente inventarisaties van Erfgoed Leiden en Omstreken en de Bond Heemschut.

Een ander structuralistisch pand, het voormalig hoofdkantoor van Centraal Beheer, werd dan ook terecht door de gemeente Apeldoorn aan de monumentenlijst toegevoegd. In Leiden werd het stadsbouwhuis ook, door zowel de Adviescommissie Cultuurhistorie Leiden, als vervolgens door het college van B&W, monumentwaardig geacht. Desondanks dreigt sloop.

Het Stadsbouwhuis is het laatste en enige structuralistische pand in de Leidse Binnenstad. Een andere reden om naar behoud te kijken is, dat het pand goed te herbestemmen is. De bijzondere structuur biedt mogelijkheid om in principe iedere wand te verplaatsen en ruimtes opnieuw in te delen voor gebruik. Duurzaamheidsnormen van over 10 jaar kunnen daarom makkelijk verwerkt worden in het pand. Het stadsbouwhuis beschikt bovendien over een ruim atrium, liften en een ruime fietsenstalling, die herbestemming voor gebruik door diverse doelgroepen ondersteunen.

Als voordeel zien wij dat herbestemmen duurzaam is, sloop is immers niet noodzakelijk. Nog duurzamer dan circulair slopen is: opnieuw gebruiken. Ook het Kaderbesluit Energiepark stelt dat herontwikkeling van monumentaal erfgoed één van de uitgangspunten is. Behoud van het Stadsbouwhuis betekent ook dat het succesvolle en geliefde Singelpark meer bezonning en ruimte overhoudt, dan bij de in het kaderbesluit voorgestelde nieuwbouw. Deze is namelijk fors hoger en komt verder het groen in, waardoor recreatieve ruimte en vrijwel alle bezonning verloren gaan. Behoud van het Stadsbouwhuis draagt ook bij aan de instandhouding van de stedenbouwkundige structuur, qua schaal, hoogte en volume.

Cultuurhistorische waarde
“De Adviescommissie Cultuurhistorie Leiden (ACL) kent waarde toe aan de wijze waarop het gebouw zowel letterlijk als figuurlijk verbindingen aangaat met de stad. Het structuralisme is in de architectuur, in de heldere structuur van het gebouw te herkennen. Daarbij is het exemplarisch voor de ontwikkelingen in de jaren 1970. In ruimtelijk zin, door de koppeling met de Langegracht (voorzijde ingepast in Langegracht, en inpassing in parkachtige achterzijde). En in figuurlijke zin vanwege de plek die het inneemt in het vormgeven van verhouding tussen overheid en burgers. Het gebouw is een uiting van de zorg voor burgers (exponent verzorgingsstaat). Het heeft een belangrijke rol in het dagelijks leven van veel mensen gespeeld, en kreeg daarmee een plek in het collectief geheugen. Als voormalige gemeentelijk kantoor is het een opvallend herkenningsteken in het straatbeeld geworden. Binnen de gebiedsontwikkeling die gaande is aan de Langegracht speelt dit gebouw een belangrijke rol. Omdat het een minder dominante verhaallijn, de periode van de stadsvernieuwing, herkenbaar maakt. Een bijzondere karakteristiek van het structuralisme is dat het gemakkelijk aan te passen is, juist door het modulaire karakter. De mogelijkheid tot doorontwikkeling wordt als een positieve waarde beschouwd.” 

Waartoe roepen wij op?
Wij roepen de gemeente op om – in een gezamenlijk proces met betrokkenen – tot een second opinion te komen. Deze zou een verkenning naar herbestemmingsmogelijkheden moeten bevatten. De mogelijkheden van verduurzaming van het pand zouden hiervan onderdeel uit moeten maken. Tevens roepen wij op om ervaren en geschikte architecten, ontwikkelaars en externe deskundigen uit te nodigen om deze alternatieve plannen, danwel second opinion vorm te geven. Daarbij zou een klankbordgroep ingesteld moeten worden, die deze plannen op brede maatschappelijke kosten en baten beoordeelt.

Welke mogelijkheden zien wij?
Als gevolg van het structuralistisch karakter, is het gebouw dusdanig van structuur dat het eigenlijk voor alle functies goed in te richten is. Hierbij denken wij onder andere aan de volgende mogelijkheden.

Huisvesting bijzondere doelgroepen
Het pand is geschikt te maken als woon/zorg-woningen voor senioren of mensen met een beperking, waarbij het Atrium als binnentuin ingericht kan worden. Eventueel kan ook ondersteunende dienstverlening, bijv. zorg, in het pand een plaats krijgen. Ook een concept van doorstroom-woning voor statushouders, met uitzicht op uitstroom naar de reguliere woningmarkt, is goed mogelijk. Deze bewoners zouden hier met een huurcontract voor bepaalde tijd gehuisvest kunnen worden. Ook inrichting van het pand als mini-campus voor Aio’s of PhD-fellows met een campus-contract ten behoeve van de Universiteit en het LUMC, is goed denkbaar. Het voordeel van bovenstaande opties is dat een lagere parkeernorm passend is bij de functie.

Casco Units – een vernieuwend concept
Een tweede denkrichting is het opdelen van het pand in casco-units, waarbij starters op de woningmarkt de mogelijkheid krijgen om in (collectief) opdrachtgeverschap invulling te geven aan de woningen. Voorbeelden hiervan elders, o.a. in Amsterdam, zijn succesvol. Een dergelijk concept is vernieuwend en bedient nieuwkomers op de woningmarkt. Bovendien sluit het karakter van dit concept aan bij het creatieve leefmilieu dat het Energiepark beoogt te worden.

Combinaties van wonen en werken
Minder ingrijpend is een combinatie van wonen en werken, waarbij dienstverlening in de plint plaatsvindt en wonen en/of kantoren op de bovenverdiepingen gesitueerd wordt. Een eerste aanzet van een dergelijke invulling is het hiervoor genoemde concept “Het nieuwe Stadsbouwhuis”, dat is opgesteld door P.van Veen en Th.Hauben in oktober 2019. Parkeervraagstukken zullen bij dit concept binnen het bredere plangebied van het Energiepark opgelost kunnen worden. 

Wat bieden wij aan ?
De Historische Vereniging Oud Leiden biedt hierbij aan om in overleg met de Bond Heemschut de huidige bezwaar- en beroepzaken vooralsnog op te schorten, om te tijd te nemen dit proces vorm te geven. Hierbij stellen wij ons (leden)netwerk van betrokkenen en deskundigen ter beschikking om verschillende alternatieven te helpen onderzoeken, teneinde een breed draagvlak voor een herbestemmings-variant te verkrijgen, als second opinion op de huidige sloopplannen. Wij hopen dat de gemeente zelf de regie over een dergelijk traject wil nemen, en bieden daarbij aan om actief betrokken te zijn bij de beoordeling van de betreffende plannen en de begeleiding van het proces.

Ten slotte,
Graag gaan wij op korte termijn in gesprek met de gemeente en andere partijen die kansen zien in een second opinion. Wij hopen van u een positieve reactie op deze open brief te mogen vernemen!

Met vriendelijke groet,
Namens de HVOL, Steven Engelsman, voorzitter
Namens Bond Heemschut, Bart Vermeulen

en ondersteunend:
Fons Verheyen, architect & oud-hoogleraar TU Delft
Paul Rietbroek, architect
Peter van Swieten, architect
Piet van Veen, architect
Theo Hauben, architect
Reinier Verbeek, architect
Kees van der Hoeven, architect & oud-voorzitter BNA

Voor steunbetuigingen, suggesties of om mee te denken: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De particuliere verzamelaars John Steegh en Harrie Teunissen uit Dordrecht hebben hun gehele collectie landkaarten, plattegronden en atlassen geschonken aan de Universitaire Bibliotheken Leiden (UBL). Het betreft een verzameling van circa 17.000 losse kaartbladen en ongeveer 2.300 atlassen en reisgidsen die in bijna 40 jaar door hen bij elkaar werd gebracht. Vooral de negentiende- en twintigste-eeuwse thematische kaarten vormen een belangrijke aanvulling op de kaartencollecties van de UBL. Hoewel Steegh en Teunissen niet meer in Leiden wonen, voelen ze zich nog zeer verbonden met de stad en met de universiteit.
 

Collectie Steegh-Teunissen

De verzameling omvat kaarten van alle werelddelen van de zestiende eeuw tot heden, maar met het zwaartepunt op de negentiende en twintigste eeuw. Het betreft waarschijnlijk de omvangrijkste particuliere kaartverzameling in Nederland. Hun voornaamste thema's zijn watermanagement, stadsontwikkeling, etnische relaties en militaire conflicten. Daarbij mikken ze op een breed scala aan kaartvormen, inclusief propaganda- en advertentiekaarten. Ze doen ook aan actueel verzamelen. Topkaarten zijn onder meer de wandkaarten van de Hoogheemraadschappen van Rijnland uit 1687, van Delfland uit 1712 en van Schieland uit 1928, Ottomaanse kaarten, kaarten van Palestina/Israël, zo'n 140 plattegronden van Leiden en zeldzame nazi- en joodse kaarten van de Holocaust. Uniek is de geheime Duitse stadsplattegrond van Warschau uit 1939 waarop de SS in november 1940 de contouren van het geplande joodse ghetto intekent. Recent is een Sovjetkaart van Berlijn aangekocht die gebruikt werd bij de verovering van de Reichstag op 30 april / 1 mei 1945.

Uitsnede geheime Duitse stadsplattegrond van Warschau uit 1939 waarop de SS in november 1940 de contouren van het geplande joodse ghetto intekent. 

Kaarten als passie

John Steegh was rijksambtenaar, statenlid in Zuid-Holland, loco-dijkgraaf van het hoogheemraadschap van Rijnland en wethouder van Leiden. Harrie Teunissen was wetenschappelijk medewerker bij de Universiteit van Amsterdam en cultuur- en godsdiensthistoricus van Jodendom en Islam. Zij delen hun passie voor de geschiedenis van het maken en het gebruik van kaarten. Regelmatig geven zij lezingen aan de hand van selecties uit hun collectie. In 2003 verzorgden ze in de Universiteitsbibliotheek de tentoonstelling Balkan in kaart: vijf eeuwen strijd om identiteit. Deze tentoonstelling was grotendeels gebaseerd op hun eigen verzameling, aangevuld met kaarten uit de collectie van de UBL. Daarnaast hebben zij nog elf exposities met hun kaarten ontworpen, zoals 2009 Kaart als Kunst in de Leidse Lakenhal en 2013 East of Auschwitz in het Riga Ghetto Museum. In voorbereiding is de tentoonstelling Moderniteit in kaart. Mapping Modernity in het Design Museum in Den Bosch, waarvan de opening is voorzien in februari 2023.

‘Onze verzameling is op een aantal terreinen zo uniek dat het zonde zou zijn als die na onze dood uiteen zou vallen. Wij hebben geen kinderen en willen de familie niet opzadelen met zo’n omvangrijke en lastige erfenis. Bovendien kan de verzameling van groot belang zijn voor onderwijs en onderzoek in diverse vakgebieden. Wij onderhouden reeds decennia vruchtbare contacten met de kaartconservatoren van de Leidse UB. Onze thematische belangstelling en onze wijze van verzamelen sluit goed aan op de reeds aanwezige collectie Bodel Nijenhuis en vult deze uitzonderlijke collectie uit de negentiende eeuw aan tot de actualiteit. Zo kunnen we iets terugdoen voor de stad en de universiteit waar we al 40 jaar kind aan huis zijn.’

Diep geraakt zijn wij als vereniging door het overlijden van ons Lid van Verdienste Rutger Veldhuijzen van Zanten. Met het overlijden van Rutger verliest de HVOL een oud-bestuurslid dat zich tot op het laatst met hart en ziel bleef inzetten voor de vereniging. Zijn jaarlijkse betrokkenheid bij de Dies, als onvolprezen ceremoniemeester, mag daarbij niet onvermeld blijven. Maar ook op vele andere terreinen was Rutger een vertrouwd ankerpunt. Het gemis voor onze vereniging is enorm. Wij wensen Hetty, zijn vrouw, heel veel sterkte toe.

Zie ook:
https://www.leidschdagblad.nl/cnt/dmf20210921_19581930/in-memoriam-rutger-veldhuijzen-van-zanten-1940-2021-een-waterdrager-allesdoener-en-sjouwer

Met het vertrek van Emil Broesterhuizen in maart 2022 - zijn maximale zittingsperiode van twee keer vier jaar zit er dan op - komt een plek vrij in het bestuur van de Historische Vereniging Oud Leiden (HVOL). Het bestuur roept belangstellenden dan ook op te reageren op deze vacature. Het accent bij de functie ligt op het organiseren en begeleiden van evenementen (met name lezingen en excursies). Ook de volgende profielaspecten worden als gewenst beschouwd:

  • bereidheid tot het bekleden van een bestuursfunctie in algemene zin
  • affiniteit met Leiden
  • enige kennis van Leids erfgoed
  • flexibele geest en jong van hart, waarbij teamwerk en -spirit vanzelfsprekend zijn
  • bestuurlijke ervaring
     

Tevens is de HVOL op zoek naar een tweede secretaris die na verloop van tijd het stokje overneemt van eerste secretaris Adriaan Brandenburg die statutair uiterlijk in maart 2023 afscheid neemt. Met de (vroegtijdige) aanstelling kan de tweede secretaris zich warmlopen en tegelijkertijd ondersteunende werkzaamheden verrichten in het komende (jubileum)jaar.

Naast de bereidheid om het secretariaat te verzorgen (denk o.a. aan verslaglegging, afhandeling post, begeleiding HVOL-activiteiten en onderhouden van in- en externe contacten) worden ook bij deze bestuursfunctie de eerdergenoemde profielaspecten als gewenst beschouwd.

Kandidaten die belangstelling hebben kunnen zich per e-mail aanmelden bij het HVOL-secretariaat (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) met een motivatiebrief en relevante gegevens, zoals een cv. Aanmelding is mogelijk tot en met 1 december 2021. Na een selectieprocedure zal het bestuur - dat streeft naar diversiteit - kandidaten voordragen aan de Algemene Ledenvergadering van maart 2022. Nadere info betreffende de genoemde functies kan desgewenst worden ingewonnen bij Steven Engelsman (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) of Adriaan Brandenburg (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.).

In het Oud Leiden Nieuws van september 2021 zijn helaas drie fouten geslopen.

Op de voorpagina staat een verkeerd fotobijschrift. Hier moet staan: Aquarel van Jacob Timmermans. Gezicht op de Trekvliet met rechts de huidige Rijn en Schiekade (toen Delftse Jaagpad). Op de achtergrond een jaagbruggetje (nr 1, ter hoogte van de huidige Telderskade) en links een koepel (aan de Witte Rozenlaan) rechts wandelaars op het jaagpad. Trekschuit met paard en jager.

In het artikel over architect Bernard Buurman schrijven wij zijn naam met een -h-, dat is onjuist. De juiste schrijfwijze is Bernard Buurman. Voor meer informatie kunt u kijken op de website.

In de gastbijdrage Waterstad op pagina 35 van Oud Leiden Nieuws van wordt een verkeerd tijdstip genoemd. Het sympiosium over de ‘Blue Deal Leiden Waterstad’ in de Marekerk op 27 oktober begint niet om 15:00 zoals vermeld, maar om 13:30.

Onze excuses voor beide fouten.